Et gëtt Deeg, do kennegt sech Angscht a Schrecken schon un. Daat sin déi Deeg, wou en am beschten hätt, et geif en mat denen zwee Feiss am Bett bleiwen an iwerhaat mol net probéieren geif, opzestoen. Et gin Deeg, do erwäscht en als Gonzojournalist, et denkt en „Haut ass Braderie an der Staadt“ an dann geif en sech am leifsten erem emdreinen an weiderschlofen.
