سالگرد ادیب خوانساری - اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و حسن کسایی - ۶ فروردین ۱۳۶۴
در نظربازی ما بیخبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه میگردانند
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
******
مو که افسرده حالم، چون ننالم
شکسته پر و بالم، چون ننالم
همه گویند فلانی ناله کم کن
ته آیی در خیالم، چون ننالم
دلی دیرم که بهبودش نمی بود
نصیحت میکنم سودش نمی بود
به بادش می دهم نش می بره باد
در آتش می نهم دودش نمی بود
