Të jesh beqar/ beqare mbasi ti plotësosh të njëzetat, sidomos në kulturën tonë shqiptare, është "katastrofike" dhe jo "akzeptuese". Ndoshta si beqar/ beqare ndihemi jo komplet, jo të vlevshem, jo të çmuar. Po edhe në sytë e shoqërise shifemi ndoshta si dikush që ka një behane ose "diçka nuk është okej më kët ose atë".
Jeta është e vlefshme a je beqar/e apo jo. Mendimet si, vetëm nëse jemi në një lidhje e kemi partner, atherë do jemi plotsisht të lumtur dhe komplet , është iluzion. Nëse ndjejm zbraszti dhe jo dashuri në zemrat tona, athëre aksush nuk mundet me mbush/ kompletu këte zbraszti. Zgjidhja është së pari ti japim ne vetëvetës atë dashuri e vlerë e mbasandej mundet edhe një partner/ e të na zbukuroj jetën. Në anën tjetër nuk funksionon!
Në kët epizod foli për një jetë të lumtur si beqar/e dhe se është një kohë e humbur nëse presim ta na bëj dikush neve të lumtur. Po ashtu të jap këshilla se si mundesh ta krijojsh një lumturi dhe ta shijojsh jetën si beqar/e pa e mohu dëshirën të kemi një partner/e. Atherë do të krijojme një lidhe jo vetëm se DUHET DHE KSHTU E KA LANË ZOTI : ) dhe nga MUNGESA por nga vetëdija se ne jemi të vlevshem, të çmuar dhe komplet. E prej këtyre parakushteve mundemi të krijojmë një lidhje për zemer e për shpirt.
Shumë përshendetje
Lumja
