Pasifik Ateş Çemberi, Dünya üzerindeki en etkileyici ve dinamik jeolojik oluşumlardan biridir. Pasifik Ateş Çemberi, Pasifik Okyanusu’nu çevreleyen yaklaşık 40.000 km uzunluğunda ve 500 km’ye kadar genişliğe sahip bir tektonik kuşaktır. Yoğun volkanik patlamalar ve yıkıcı depremlerle karakterizedir. Bu kuşak, Pasifik Okyanusu çevresinde farklı tektonik levhaların sınırlarında dalma-batma (subduksiyon) süreçleriyle şekillenmiştir.
Çember, Güney Amerika kıyılarında Nazca ve Cocos levhalarının, Kuzey Amerika kıyılarında Juan de Fuca ve Pasifik levhalarının, Asya’da ise Filipin levhasının Avrasya levhasının altına dalmasıyla oluşmuştur. Okyanus litosferinin yaşı, dalan levhanın eğimini belirler; genç litosfer daha sığ açılarla dalarken, yaşlı litosfer daha dik açıyla iner. Güney Amerika’nın batı kıyısı bu sığ açılara örnek teşkil ederken, Batı Pasifik’te daha dik eğimli dalmalar görülür.
Ateş Çemberi boyunca uzanan başlıca okyanus hendekleri arasında Peru–Şili, Mariana, Japon, Tonga ve Aleut hendekleri yer alır. Çemberin bazı bölümlerinde subduksiyon boşlukları vardır ve burada ya volkanizma hiç görülmez ya da farklı jeolojik süreçler nedeniyle volkanik aktivite gözlemlenir. Örneğin, And Volkanik Kuşağı’ndaki boşluklar düz levha subduksiyonuyla ilişkilendirilir.
Pasifik Ateş Çemberi yaklaşık 115 milyon yıl önce bugünkü levha sınırlarının şekillenmesiyle oluşmaya başlamış ve 35 milyon yıl önceye dek büyük ölçüde bugünkü formuna ulaşmıştır. Ancak bazı subduksiyon bölgeleri çok daha eskidir. Levha tektoniği teorisinin 1960’larda gelişmesiyle bu bölgenin dinamikleri ve küresel sismik-volkanik dağılımı daha iyi anlaşılmıştır.
