Metinler, Türkiye'de kadın cinayetlerinin ve kadınlara yönelik şiddetin yaygınlığını ve sistematik yapısını ele almaktadır. Kaynaklar, kadın cinayetlerinin yıllara göre artışını gösteren istatistiksel verileri sunmakta ve bu verilerin raporlama bilincindeki artışla da ilişkili olabileceği yorumunu yapmaktadır. Ayrıca, pek çok vaka örneğiyle şiddetin çeşitli biçimlerini (cinayet, tecavüz, yaralama, fiziksel şiddet, intihar girişimleri) gözler önüne sermektedir. Metinlerde, bu cinayetlerin genellikle aile üyeleri veya tanıdık erkekler tarafından "namus," "kıskançlık," veya "ayrılık isteği" gibi bahanelerle işlendiği vurgulanırken, devletin koruma mekanizmalarının yetersizliği ve yargıdaki ceza indirimlerieleştirilmektedir. Son olarak, kadın cinayetlerinin siyasi ve toplumsal bir sorun olduğuna dair görüşler belirtilmekte ve bu durumun ataerkil toplum yapısı, medya ve yargı kararlarıyla olan ilişkisi üzerinde durulmaktadır.
