Bu bölümde İrem Çağıl ile aitliğin peşinde bir yolculuğa çıktık. Bir yandan kendi hayatlarımıza, bir yandan nesiller boyu değişen kimliklenme ve göç süreçlerine bakarken aidiyet ve bireysel potansiyel arasındaki güçlü bağı epeyce irdeledik. İrem’in deyimiyle kendimizi gerçekleştirmek için yaptığımız manevi ve fiziki göçlerin döngüselliğini fark ederken, sohbetimize Borges’in şu sözleri eşlik etti:
“Gül nedensiz yaşar; güller açtığı için açar.”
(şiir, yedi gece kitabı’ndan)
#11 yayında.
