Ni Hao
W Pekinie mieszka Panda,
O pięknym imieniu Amanda.
Amanda ma chiński skuter,
Kolekcję sztucznych futer,
Oraz czapeczkę białą,
Ze złotym napisem Ni Hao.
I właśnie w całym Pekinie,
Panda Amanda słynie,
Z tego, że jak dzikie zwierzę,
Przez miasto gna na skuterze.
Wiatr futro jej sztuczne rozwiewa,
Gdy mija domy i drzewa,
I tłumy zdziwionych osób.
A dostrzec jej przy tym nie sposób.
Bo goni jak groźna wichura,
Jak wiatr, co szura gdzieś w górach.
Jedyne co da się, to śmiało,
Ujrzeć napis Ni Hao.
Zobaczyć ktokolwiek może,
Ni Hao w złotym kolorze.
A takie prujące Ni Hao,
To cudo jest jakich mało!
We wszystkich gazetach Ni Hao,
Tematem roku zostało.
Pisano: Co się zdarzyło?
Złote Ni Hao pandziło!
To milion osób widziało,
Jak śmiga złote Ni Hao!
Policjant kiedyś chciał mandat,
Dać jej, ale Amanda,
Mignęła, aż zaszumiało.
Tylko Ni Hao błyszczało.
Więc jeśli będziesz w Pekinie,
I złote Ni Hao cię minie,
Nie krzycz: Ojeju! Nie wierzę!
To panda na chińskim skuterze!
