Μήπως ήρθε η ώρα να μάθεις (επιτέλους) να μαγειρεύεις;
Σαν τα γεμιστά της μαμάς τίποτα. Ή σαν τα φρεσκοτηγανισμένα κεφτεδάκια που κάνουν ολόκληρη τη γειτονιά να μοσχοβολάει. Για τα κέικ της πάλι δε θα μιλήσω καν. Κλείνω τα μάτια μου και μου έρχεται η γεύση του στο στόμα καθώς μπουκωνόμουν τα Κυριακάτικα πρωινά καθισμένη μπροστά από την τηλεόραση βλέποντας παιδικά. Το φαγητό είναι γεύση, μυρωδιά, απόλαυση, και αναμνήσεις. Σε κάθε περίσταση, καλή ή κακή, της ζωής μας, τρώμε. Το λέει άλλωστε και το ρητό. Never eat alone.
Γιατί πρέπει λοιπόν να μάθεις να μαγειρεύεις;
