Czy wystarczająco wiemy o tym co nasze dzieci robią online? Skąd przekonanie, że są bezpieczne kiedy zostawiamy ich samych z telefonem w ręku? Dzieci coraz wcześniej mają kontakt z pornografią, padają ofiarą groomingu, trafiają na drastyczne sceny przemocy i patotreści – ale to tylko część zagrożeń. Intensywne korzystanie z internetu to również nieharmonijny rozwój - świat dziecka staje się monokulturą, w której dominuje jeden sposób funkcjonowania.
Potrzebny jest ustawiczny proces refleksji dotyczący tego jak świadomie towarzyszyć dzieciom w ich korzystaniu zinternetu i urządzeń ekranowych. Zadanie rodzica może się wydawać zadaniem niemożliwym – z jednej strony zapewniać bezpieczeństwo, z drugiej pozwolić naswobodę i oddzielenie. Co to znaczy, że granice offline powinny być spójne z tymi dotyczącymi aktywności online? Dlaczego to ważne, żeby dzieci nie grały w gry zanim nie nauczą się czytać i pisać? Po co potrzebne są dni przerwy wkorzystaniu z sieci? Na czym polega zasada 30%? Na te i wiele innych pytań odpowiadamy podczas rozmowy.
dr Maciej Pilecki
dr hab. n. med., specjalista psychiatra, specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży, specjalista psychoterapii dzieci imłodzieży, lider grup Balinta STB, psychoterapeuta i superwizor PTP, kierownik Kliniki Psychiatrii i Psychoterapii Dzieci i Młodzieży UJ CM, kierownik Oddziału Klinicznego Psychiatrii Dorosłych, Dzieci i Młodzieży SzpitalaUniwersyteckiego w Krakowie. Wychowanek i wieloletni pracownik krakowskiej Katedry Psychiatrii. Autor kilkudziesięciu publikacji, rozdziałów w książkach,podręcznikach i monografiach z zakresu psychiatrii wieku rozwojowego, psychoterapii, terapii rodzin, zaburzeń odżywiania się i schizofrenii.
Rozmowa odbyła się w ramach projektu Domowe Zasady Ekranowe, realizowanego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę. Celem projektu jest promowanie zrównoważonego korzystania z urządzeń ekranowych — tak żeby nie stanowiły one zagrożenia dla relacji rodzinnych, rozwoju dzieci i zdrowia domowników. Więcej informacji:domowezasadyekranowe.pl
