Oj, pięknością to ona nie była. Ta wychudzona tyczka o trupiobladej twarzy z zapadniętymi policzkami przypominała raczej widmo z koszmarnego snu niż obiekt pożądania. Do tego jeszcze te rude, kręcone włosy, które puszyły się i sterczały na wszystkie strony, tak że ciężko je było ujarzmić. By nie wyglądać jak strach na wróble, musiała upinać je luźny kok. A jednak to właśnie tę anorektyczna brzydula zyskała pseudonim „Boska Sarah”.
Sarah Bernhardt – bo o niej mowa - miała coś, czego pozazdrościć jej mogły inne aktorki – złoty głos, którym wręcz elektryzowała publiczność oraz niesłychaną charyzmę sceniczną. Emocje jakie wywoływała można przyrównać do tych, które w latach 60. wzbudzały występy zespołu The Beatles. Była pierwszą aktorką, która zrobiła światową karierę i uzyskała status gwiazdy. Za sprawą niezwykłego zbiegu okoliczności los tej ekscentrycznej artystki związał się z losem początkującego wówczas rysownika – Alfonsa Muchy.
O tego artystę prosiliście tak często i tak licznie, że postanowiłam poświęcić mu aż trzy odcinki. Ten jest trzeci. Poprzednie nagrania znajdziecie na moim kanale. Każdy odcinek opowiada o jednym z trzech losowych zdarzeń, jakie Alfons uważał za kluczowe dla swojej kariery.
CZĘŚĆ PIERWSZA: ALFONS MUCHA - Artysta z przypadku
CZĘŚĆ DRUGA: ALFONS MUCHA - Wsiąść do pociągu byle jakiego
Zgłoszenia tematów do kolejnych audycji przyjmuję na moim facebookowym fanpageu dawno temu w sztuce. Zatem, odwiedzajcie go śmiał - będzie mi bardzo miło.
Jestem też na YOU TUBE.
MUZYKA:
