In deze vierde aflevering vertelt Alaeddine het verhaal van een jongen die ergens op een markt, we weten niet precies waar, oog in oog komt te staan met een man die zijn vader heeft gedood. De omstandigheden waaronder die tragische gebeurtenis heeft plaatsgevonden kennen we niet. De jongen spoedt zich naar de kalief om de gevangenneming van de man te eisen. Er volgt een kort proces waarin de man zijn schuld bekent aan de doodslag. Maar dan krijgt het verhaal nog een verrassende wending.
In eerste instantie lijkt het verhaal naar een eenvoudige afloop toe te bewegen. Doodslag dient bestraft te worden. Er wordt recht gesproken. Een proces van inkeer en ommekeer brengt een keten van beweging op gang bij alle betrokkenen. Het verhaal gaat over het belang van universele menselijke waarden, zoals: je aan je woord houden, barmhartigheid en vergevingsgezindheid. Deze waarden komen mee met het leven dat ons is gegeven. Een mens heeft de mogelijkheid om het eigen persoonlijk leven te overstijgen en voort te bestaan in de mate waarin hij die waarden waar maakt.
Het gesprek brengt bij Alaeddine een geschiedenis uit Rwanda over vergeving naar boven. Een vrouw die ernstig is mishandeld tijdens de genocide en waarvan sommige verwanten zijn gedood wordt geraakt door de oprechte spijt van een dader. Het brengt een daad van vergeving in de vrouw naar boven. De spijtoptant besluit zich voortaan als dienstbode voor haar in te zetten. Verder brengt Marc het boek ‘Zonder Einde’ van Hans Korteweg ter sprake. Dat naar aanleiding van een interview met Korteweg onlangs uitgezonden in de serie ‘De Verwondering’. Dit biedt een opstap naar het subtiele onderscheid tussen kern en schil, bestaan en leven. Een weg, wellicht, om voorbij de dood, verder te leven.
