In deze achtste aflevering leest Marc een kort verhaal voor van Daisy al-Amir (1935-2018). De schrijfster groeide op in Bagdad als dochter van een Iraakse vader en Libanese moeder. Ze studeerde aan de lerarenopleiding in Bagdad en Arabische literatuur in Cambridge. Door omstandigheden komt ze in Beiroet terecht waar ze tot 1982 verblijft. ‘De kat, het dienstmeisje en de echtgenote’ is vertaald door een groep mensen onder leiding van de arabiste Djûke Poppema. Het verhaal is terug te vinden in het Tijdschrift Zem Zem (2/2020).
Een vrouw heeft een vriendin meermaals verzocht om haar te komen opzoeken. De vriendin is een werkende vrouw en kon vanwege drukke werkzaamheden, die haar ook naar het buitenland brachten, moeilijk aan het verzoek voldoen. Als ze samenzijn vertelt de vrouw dat ze haar kinderen naar hun tante heeft gestuurd. Ze had genoeg van hen gekregen en er speelt van alles in de relatie met haar man...
Het verhaal roept uiteenlopende beschouwingen op over schijn en werkelijkheid. Hoe kan een mens een authentiek leven opbouwen? Het is niet genoeg om meer te doen, je moet meer zijn. De dienstmeid uit het verhaal fungeert als een spiegel voor de vrouw. Een mens dient zelf grenzen te bepalen ten aanzien van haar eigen waardigheid.
