De Masnawî, een omvangrijk poëtisch werk van Roemi (1207-1273), wordt algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke werken in het soefisme. Roemi begon eraan in 1258 en hij breidde het uit tot aan zijn dood. Vandaag een verhaal uit het eerste hoofdstuk van de Masnawî. Onze gast is Saïd Touhami en hij weet het verhaal, dat over meerdere pagina’s doorloopt, mooi samen te vatten.
Dit verhaal start vanuit een paradijselijke situatie. Er is een prachtig meer waar vele dieren in vrede samenkomen om hun dorst te lessen. Maar zoals zo vaak staat dit beeld model voor de mensenwereld. De een wil meer te vertellen hebben over de ander. Er ontstaat hiërarchie. De vrede wordt verstoord. Hoewel er een compromis wordt gesloten tussen de dieren, kan dat de tragiek niet verhullen.
Roemi voert een haas ten tonele die zich niet neerlegt bij zijn lot. De haas herkent in een weerspiegeling zichzelf en overstijgt zijn ego. Niet door het eigen hachje te redden maar door zich te verbinden met de gemeenschap wordt de haas vanuit ‘collectieve intelligentie’ naar een duurzame uitweg geleid die alle dieren verlost van tirannie.
https://www.berneboek.com/9789077814239/rumi-mevlana-djalaluddin/masnawi/
