“Ik wist niet dat ik een ziel had.”
Een reactie die ik vaak van mannen krijg als ik vertel dat we in mijn sessies werken vanuit het perspectief van de ziel.
Hoe is dat voor jou? Wist jij dat je een ziel hebt? Besef jij dat? En voel je dat ook?
Dat is misschien wel de allerbelangrijkste vraag om in je leven te stellen. Het innerlijke weten dat je een ziel hebt is in de kern waar het hele leven eigenlijk over gaat. Het moment dat ik dat voor het eerst krachtig voelde, was het moment dat mijn leven drastisch veranderde. Voor het eerst besefte ik waar dit leven werkelijk gaat, wie ik werkelijk ben.
Net zoals de meeste mensen, besefte ik namelijk ook niet dat ik een ziel heb. Ik moest dit zelf ontdekken.
Het grootste deel van mijn leven leefde ik volledig in het andere uiterste. Ik dacht dat mijn hoofd, mijn gedachtes de waarheid hadden over mijzelf. Ik leefde volledig in mijn hoofd.
Als voormalig wetenschapper was ik ook enorm sterk met mijn hoofd: ik kon alles bij elkaar redeneren. Ik had dan ook heel erg mijn best gedaan om me vrij te vechten uit een conservatieve opvoeding, waarin ik me enorm geremd had gevoeld om mezelf te zijn. Door keihard werken had ik een mooie carrière opgebouwd, waarin ik de basis had gelegd voor een vrij leven, waarin ik alles dacht te doen wat ik verlangde. Niets of niemand kon mij hier in de weg staan. Ik dacht mezelf volledig te kennen.
Tot 11 jaar geleden mijn hoofd niet meer wilde. Dat krachtige denkmechanisme wilde niet meer de prestatie leveren die ik altijd vanuit enorme wilskracht had kunnen leveren.
