Ile razy słyszałyście “no już, nie wstydź się i idź/pokaż”? Albo: “no co się tak wstydzisz”? Lub z zupełnie drugiej strony, kiedy robiłyśmy coś inaczej niż od nas oczekiwano: “no, powinnaś się wstydzić”.
Czujemy, że ten wdrukowany przymus odczuwania wstydu blokuje nas na bardzo wielu poziomach - samorozwoju, budowania relacji z innymi, a przede wszystkim związku z własnym ciałem, jego bezpieczeństwem i seksualnymi potrzebami. Zastanawiamy się, dlaczego tak się stało i czy można było tego uniknąć. I wkurzamy się przypominając sobie sposób wychowania naszych rodziców, zasady w szkole, a przede wszystkim - strach i posłuszeństwo wzbudzane przez Kościół Katolicki, który obecny był nie tylko na religii i mszy, ale zdominował narrację o jednej słusznej moralności testamentowej.
A my odpływamy marzeniami do “Sex Education” i bardzo chciałybyśmy, żeby nasze dojrzewanie było bardziej otwarte, świadome i cieszące się swoimi ciałami i seksem.
