Şimdi biz çok samimi olacağız, baya samimi. Sonra büyük bir dikkatle Allah'ın büyüklüğünü fark edeceğiz, bileceğiz, göreceğiz, kavrayacağız. Ondan sonra Allah bize insanları göndermeye başlar. Kendi görüntüsü onlar aslında, tecellileri. Ama sokakta işte şemsiyeci de rastlatmış gibi olur. İşte yok internetten rastlamış gibi yapar Allah. Madem öyle rastlanıyor, herkese rastlanması gerekir değil mi? Neden akıllı insanların karşısına Allah onları çıkarıyor, o kadar çok insanı çıkarıyor? Niye aklı zayıf olanların karşısına çıkartmıyor? Buradan açık anlaşılmıyor mu? Aklı zayıf, imanı zayıf olanların karşısına Allah hiç çıkartmıyor. Ama imanı, aklı yüksek olanlara sürekli çıkartıyor karşısına. Bu açık somut delil değil mi? Mesela yüz kişi çıkartıyor onun karşısına, öbürüne bir tane bile adam çıkartmıyor, bir kişi bile çıkartmıyor. Net delil işte. Neden? Çünkü imanına karşılık, samimiyetine karşılık. Neden onları zengin ediyor? Allah yolunda harcadıkları için. Neden işlerini rast getiriyor? Allah yolunda oldukları için. Neden mağlup ettirmiyor? Allah yolunda oldukları için. Mesela yenilemiyor öyle insanlar. Allah'tan korkup Allah'ın büyüklüğünü iyice tam anlayan bir insan yenilmez hale geliyor, metafizik hale gelir. Ama bu elle tutulur şekilde görülmez. Yavaş yavaş Allah göstertir. Zaten yavaş yavaş Allah açıklıyor ayette. Bak diyor ki, “sizin düşmanlarınızı yavaş yavaş helak ederim” diyor Allah. “Farkına bile varmazlar” diyor. Yavaş yavaş. “Sezdirmeden ben onları ezerim” diyor. Hakikaten yapıyor Allah. Ama ben Allah'ın sanatını söylemiyorum. Tedbiri alsalar da kurtulamazlar. Ama Allah'ın sanatı söylenmez. Ben söylemem. Çünkü Allah'ın bir sırrı o.
