to jest Mariola Mikulska. raczej nie zna się jej, jeśli dużo się siedzi w poezji, a mało w lublinku w najlepszej kawiarni przy ul. żwirki i wigury. to jest Mariola, a ten odcinek odcinek rewersu - ryzykownie chyba coś takiego powiedzieć? - jest najważniejszym, jaki do tej pory nagrałyśmy. taki odcinek-manifest wyjaśniający, po co wgl zawracamy sobie głowę podkastem. może to naiwne, może idealistyczne, ale sądzimy, że poezja jest sprawą powszechną. nie dla wybrańców_ek, nie dla piszących, nie dla ludzi oczytanych i z dyplomem z polonistyki, nie dla krytyki literackiej, tylko dla wszystkich: do czytania i słuchania. może do tej pory to nie wybrzmiało dość mocno, ale nam w rewersie nie chodzi o prestiż i uznanie w tzw. środowisku, nam chodzi o rozmowy z fajnymi ludźmi. przede wszystkim z takimi, którzy wiedzą, jak poezję czuć, a nie jak o niej mówić.
najważniejszy odcinek podkastu nagrałyśmy więc z baristką z naszej ulubionej kawiarni. dlatego że do tej pory nikt inny nie rozpłakał się, kiedy pokazywałyśmy filmik z obrazkami do wiersza czytanego w tle. Marioli nie poruszyły obrazki, Mariolę poruszyły słowa. i może uwierzycie, a może nie, ale pomysł wrócenia z rewersem powstał właśnie tego dnia.
