Bir zamanlar, yoksul ve yaşlı adam, sırtında kamburuyla bacakları aksak Şanslı adında oğluyla birlikte yaşarmış. Şanslı 18 yaşına bastığında şansını aramak için babasıyla vedalaşıp koltuk değnekleriyle evden ayrılmış. Ben deyim bir ay, siz deyin üç ay yürümüş. Ovaları, tepeleri aşmış. Çam ağaçlarıyla kaplı bir ormana varmış. Hava soğuk ve alacakaranlıkmış. Gece kalacak bir yer bulmalıymış. Ağaçların ardında, ilerde gizli bir ışık görmüş. Işığa doğru yürümüş. Küçücük bir kulübeye varmış. Kulübenin kapısına vurmuş. Kapıyı beyaz saçları ve sırtında kamburuyla yaşlı bir kadın açıp Şanslı'yı içeri davet etmiş...
