Kościół jest miejscem sprawowania zbawienia.
Jeden z najmocniejszych opisów relacji we wspólnocie kościoła i wzajemnych korzyści i zobowiązań:
Flp 2:1-11: "Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie, Dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością. I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie; Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze. Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu. Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię. Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca."
1. Unikalne (w Chrystusie) cechy wzajemnych relacji (niemożliwe do uzyskania a i w świecie, ani w religii - np. judaizmie)
a. Zachęta (paraklesis)
b. Pocieszenie miłości
c. Wspólnota ducha
d. Głębokie uczucia (wnętrzności)
e. Okazy miłosierdzia/litości
2. Te cechy można mieć, kiedy wszyscy:
a. To samo myślą/rozumieją (fronete)
b. Tak samo się kochają (agape)
c. Mają jedność dusz (sympsychoi)
d. Unikają niesnasek/podjudzania (erytheia)
e. Działają bez pustej/próżnej chwały
f. Uważają innych za wyższych/ważniejszych od siebie
g. Zwracają uwagę nie tylko na to, co swoje, ale i na to, co innych
3. Ostateczna postawa i nastawienie serca oraz motywacje (usposobienie) powinny być takie, jak w Chrystusie
a. Mając podstawy tożsamościowe zrezygnował z tego, co mógł mieć/zdobyć/osiągnąć
b. Uczynił siebie pustym/bez znaczenia jako niewolnika (dulos)
c. Upodobnił się do ludzi i Był postrzegany jako człowiek
d. Uniżył się w posłuszeństwie aż do śmierci (zupełnie jak Abraham ze swoim synem)
e. Dlatego Bóg Go wielce wywyższył (Bóg, nie On sam ani żaden człowiek)
