Wie gelovig is opgevoed of wie kinderen in de zondagsschool heeft die kent vast wel het liedje 'Toen ik in de put zat, trok Hij mij er uit.' Maar wat als je na je 'glorie halleluja' fase je nu ineens weer opnieuw in die put voelt zitten ? Je merkt de laatste tijd enorm weinig vooruitgang en doorbraken in je leven lijken reeds verleden tijd. Je hebt het gevoel dat je een beetje blijft hangen waar je hangt en ergens... Ach, wat zou het ook ? In deze podcast hoor je hoe geestelijke groei en verder groeien in geloof je enorm belemmerd in wat God nog voor jou zou kunnen betekenen. Zonder dat je het door hebt saboteer je door angst voor het onbekende je eigen kans op een fijn leven. Je blijft liever een baby in het geloof, een peutertje, een kleutertje. Wat wil je graag dat men je vertroeteld en steunt. Echter... Wat God voor jou in petto heeft kan soms best wel scary zijn, maar is dit immers niet voor iedereen zo die ook in het gewone leven opgroeit en uiteindelijk in de pubertijd komt ?
