Nie odkryła w archiwum Kazimiery Iłłakowiczówny żadnych sekretów. To, co ją zaskoczyło to obszerna korespondencja z czytelnikami, którą poetka przekazała Bibliotece Kórnickiej. Efekty wieloletniej pracy dr Lucyna Marzec zamieściła w książce „Papiery po Iłłakowiczównie. Archiwum jako przedmiot badań”, która ukazała się na początku roku nakładem wydawnictwa Instytutu Badań Literackich. Z obszernego opracowania wyłania się obraz kobiety pilnie strzegącej swojej prywatności i poetki niechętnie dzielącej się procesami twórczymi. Dowiadujemy się, jaki był jej stosunek do zjawiska zwanego „Nową Kobietą”, pracy w urzędzie czy u boku Józefa Piłsudskiego. Zagłębiamy się w korespondencję z redaktorami Państwowego Instytutu Wydawniczego podczas tłumaczenia „Anny Kareniny” i Barbarą Łopatkówną, która chciała napisać monografię o związkach życia i twórczości Kazimiery Iłłakowiczówny.
Minęło półtora roku od rozmowy, w której Lucyna Marzec opowiadała nam o przebiegu pracy w archiwum. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy Martyny Nicińskiej z dr Lucyną Marzec już po wydaniu książki!
Dr Lucyna Marzec – badaczka literatury, intymistyki (life writing), redaktorka naczelna „Czasu Kultury”. Pracuje w Zakładzie Literatury XX wieku, Teorii Literatury i Sztuki Przekładu na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM.
W 2018 roku kuratorowała wystawę „Bez kompromisów! Julia Woykowska w dziewiętnastowiecznym Poznaniu". Pomysłodawczyni i organizatorka Wielkiego Czytania Olgi Tokarczuk na Uniwersytecie w grudniu 2019 roku. Współtworzy Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości oraz Life Writing Working Group.
„Papiery po Iłłakowiczównie. Archiwum jako przedmiot badań” jest jej rozprawą habilitacyjną.
Mood by Alex-Productions | https://onsound.eu/
Music promoted by https://www.free-stock-music.com
Creative Commons Attribution 3.0 Unported License
https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/deed.en_US
