Emeğin Sesi’nin bu bölümünde Münür Rahvancıoğlu, Ali Şahin ve Umut Ersoy “Sorunların anası Kıbrıs sorunudur. Kıbrıs sorunu çözülmeden hiçbir şey çözülmez!” kalıplaşmış söylemini tartışıyorlar.
Sorunların tek bir kaynağı mı vardır?
Bu söylemle ifade edilmek istenen nedir?
Bu söylem bireysel veya zümresel konformizmi devam ettirmenin argümanı haline mi dönüştü?
Bu söylemi kullananların çelişkileri nelerdir?
Bu söylem nesnel olguları soyutlaştırıyor mu?
Bu söylem Kıbrıs sorunun çözümüne yardımcı oluyor mu?
