Merhum ve mağfur Sezai Karakoç üstadımızın (1933-2021) Diriliş’te yayımladığı hatıralarıyla başlayalım. Yıl 1956’dır.
“Mart’ta çağrım üzerine ailem (Ergani’den) İstanbul’a geldi. Fatih’te ev tuttuk (…) Süleymaniye, Şehzadebaşı, Fatih camileri bütün ihtişamıyla oradan görünüyordu.” Bu satırlarda dindar bir genç şairin bulunmaz nimet karşısında hissettiği şükrü, âdeta bir ikram hissini içimizde yaşarız. Hatıraların bir başka yerinde de (1966) Sultanahmet Camii’nin estetiğine bir yıl boyunca bakmaya doyamadığını anlatır. O yıl çıkardığı Diriliş dergisi için camiye yakın bir yerde yazıhane kiralamıştır. Ancak o yıllarda enflasyon yaşanmaktadır. İş bulamayan bir kardeşi bunalıma girmiştir. Oturdukları evin inşaatı da hâlâ sürmektedir, ev sahibini çok sevmişseler de yeni bir ev aramak zorunda kalırlar.
