Süheyl Ünver merhum bütün hayatı boyunca İstanbul’la, İstanbul’un insanları(âlimleri, ârifleri, sanatkârları, tabipleri…)yapıları, tarihi, müesseseleri, sanatı, kültürü, sokağı, evi, çiçekleri, suları, mezarları, ağaçları, Boğaz’ı, yalıları ve folkloruyla, mesleki olarak da İstanbul’da tıp ve pozitif bilimler eğitimi, sağlık kurumları ile şifa ve sağaltma kültürüyle, tababet ehliyle hususi olarak ve birçok bakımdan ilgilenen bir isim. Ondan geriye kalan yüzlerce kitap ve makale, on binlerce arşiv malzemesi, defterler, fotoğraflar, suluboya veya siyah beyaz resimler, hatlar, süslemeler, çizimler, notlar bunun canlı şahidi. Bir insan ömrüne sığdırılması mümkün olmayacak sayıda ve cesamette işler bunlar. Bilen ve anlayan için, müstakil bir müessesenin, enstitünün meşgalesi olacak kadar istisnai ve vasıflı bir miras…Belki de bu sebeple aynı zamanda bir İstanbul aşığı olan Ahmet Hamdi Tanpınar vefatından kısa bir zaman önce karşılaştıklarında ona “Süheyl! İstanbul sana emanet!” demiştir.
