Inmiddels is het gewoon dat ik over heel de wereld spreek. Inmiddels is het gewoon dat ik mijn boeken zien liggen in alle winkels en dat mensen mij herkennen als ik ergens ben. Gewoon! En vorig jaar toen ik naar Vilnius gevlogen werd om voor 2500 ondernemers te spreken vond ik het ook nog gewoon. Maar toen mijn prive-chauffeur daar stond met mijn naamplaatje vond ik het aandoenlijk. Dat is bijzonder en ik genoot. Uiteraard heb ik onderhandeld dat mijn man en dochters mee zou gaan voor 7 dagen en in de Radison blu zou logeren omdat ik 20 minuten zou spreken. Een van de beste sprekers in de wereld en toen dacht ik... nu kan ik wel stoppen. Dit is waanzinnig:) Luister je mee?
