Als alles in je schreeuwt: ‘laat het niet zo zijn!’ kom je soms tegen wil en dank in een ander register dan het register dat we gewoonlijk als redelijk beschouwen: ‘niks-aan-de-hand-en-alles-in-de-hand’. We zijn de religie voorbij. Doen het zèlf, God is dood en bestaat niet. Zelf doen!
Want onze afhankelijkheid gaat niet weg door heel hard ‘zelf doen’ te roepen. Overgave is minstens zo belangrijk als ‘zelf doen’. Het één én het ander, niet het één óf het ander. En in het licht van die diep menselijke afhankelijkheid groeit hopelijk het besef dat ons eigen persoonlijke, individuele perspectief afstemming behoeft op een groter perspectief: uw rijkkome (en niet zozeer het mijne), uw wil geschiede (en hoe verhoudt die zich tot de mijne?).
