Het boek Job begint met een spannende vraag. God wijst satan op zijn dienaar Job: heb je hem gezien, wat een prachtmens, een mens zoals ik voor ogen had bij mijn schepping! Satan is de geest van het wantrouwen, het aanklagen, het verdeeldheid zaaien ... Daarom de geniepige wedervraag: ‘Is het zonder reden dat Job zoveel ontzag voor U heeft? U beschermt hem, zodat zijn leven een paradijs van zegen is. Neem dat weg en hij zal u binnen no time vervloeken.’
Het is een vraag die blijft hangen. Waarom geloven mensen? Waarom hebben mensen God lief? Heeft satan gelijk dat er geen ‘om niet’ bestaat voor ons mensen? Dat ook de relatie tussen God en mensen ten diepste een transactie is: God geeft en wij geven terug?
