‘Hoe weet je de weg op zee, kapitein? Hoe weet je waar je moet zijn? Daar is nergens een huis, daar is nergens een straat, daar is nergens een bord waar een naam op staat van de stad waar je morgen moet zijn. Hoe weet je de weg, kapitein?’ Deze prachtige dichtregels van Willem Wilmink vormden het steeds terugkerende refrein in de overdenking van dominee Annette Driebergen.
De woorden verbonden zich mooi met die waarmee Jezus in Mattheüs 10: 1-14 zijn leerlingen uitzendt om in woord en daad het goede nieuws te gaan verkondigen. Ze wijzen ook de weg uit de coronacrisis, die ons doet beseffen dat terugkeer tot het oude normaal niet meer kan, terwijl we nog niet weten wat het nieuwe normaal zal zijn. Jezus geeft geen pasklare instructies voor onderweg, maar spoort ons aan tot een houding van openheid en bescheidenheid. Niet veel meer meenemen dan de vrede van Christus en de rust die hij geeft. Daarmee kunnen we op weg, om ook anderen bij te staan op hun weg naar de toekomst. Gewoon maar gaan, in vertrouwen op de Geest en bij het licht van de vuurtoren.
