Wat maakte de meeste indruk op Arianne Geudeke - geestelijk verzorger in ziekenhuis Amstelland - tijdens een reis door Botswana? Niet de nijlpaarden of giraffen, niet de kleurrijke mensen die ze ontmoette, maar de heldere sterrenhemel. Zo overweldigend was deze hemel, elke avond weer! Telkens als ze omhoog keek moest ze denken aan een kampvuurliedje van vroeger: ‘Zie ik sterren aan de hemel staan’. Het lied is een vertolking van Psalm 8, waarin de dichter de enorme sterrenhemel in de handen van de Schepper ziet. De enorme sterrenpracht doet hem tegelijkertijd zijn eigen kleinheid beseffen: wij mensen zijn stervelingen. Maar hoe kwetsbaar ook: onze Schepper geeft ons een plek op aarde. Een plek als lichtdrager op onze eigen plek. Een ster in een donkere wereld. Een blik op de sterrenhemel hoeft ons geen gevoel van verlorenheid te geven, integendeel. De Schepper van de enorme sterrenhemel vergeet kleine stervelingen niet.
