"Mijn grootste angst ...." naast woorden als schrikbeeld, afschuwelijk, frustrerend en aangrijpend... Woorden die naar voren kwamen, of zelfs mee gestart werd, in het programma 'herinneringen voor het leven'. Een uitzending op TV om donateurs voor Alzheimer Nederland te werven om zo ook meer aan onderzoek te kunnen doen. Want, zo werd er ook telkens gezegd, er is niks aan te doen. Er is geen medicijn om dementie te stoppen of te voorkomen. In deze aflevering laat ik je mijn visie hierop horen. Ik zoek liever naar de krentjes dan dat ik alleen een zure pap zie ...
De angst die ik zie komt uit de gedachte van de gezonde mensen, mantelzorgers of bekenden, uit de omgeving van iemand die dementie heeft en zien hoe iemand kan veranderen. Hoe iemand met deze ziekte zich zelf voelt is wisselend, maar lang niet altijd zo zwart als er over het algemeen over gesproken wordt. Is mijn bescheiden observatie door de jaren heen ...
Ik zou er wel voor willen pleiten dat wij, mensen zonder dementie, ook minder "mensonterend" reageren als we mensen met dementie "dementerenden" noemen. Niemand is zijn ziekte! En een ziekte is geen werkwoord! Dit doen we ook niet bij andere ziekten. Toch?! Zie de mens! En luister naar het mooie lied van Veldhuis en Kemper "als ik het niet meer weet".
