Perfectionisme staat mij soms in de weg om iets te doen. Kan ik het wel? Doe ik het wel goed? Wat zou de ander er van vinden? Allemaal vragen die mij belemmeren, behalve in het contact met mensen met dementie. Daarbij kan ik mijn perfectionisme loslaten. Bijzonder om dat te ontdekken, want het had me net zo goed in de weg kunnen staan ... ik vertel je graag meer over hoe ik hier ben gekomen.
Anders is mijn zoektocht op de podcast snelweg. Gaande weg het proces van podcasten vond ik mijn intro en outro niet zo goed meer ... en toen er ook nog een opmerking over kwam heb ik ze dus maar opnieuw gemaakt. Zelf gemaakt nu. En of het nu goed is? Tja ... het heeft allemaal te maken met perfectionisme. Ik ben blij dat ik zelf heb bedacht dat goed, goed genoeg is. Het kan altijd beter, maar ik wil het zo simpel mogelijk houden en dat is wel gelukt. Gelukkig :)
