Enigszins geschrokken zag ik een interview op tv. Een duo sprak omzichtig over dat zij iemand met dementie kenden, maar vertelden niet om wie het ging. Waarom niet? Omdat de persoon waar het over ging het zelf nog niet bekend had gemaakt. Voor mij het moment om verder na te denken over schaamte. Hoe komt het dat mensen zich schamen om iets waar ze zelf helemaal niets aan kunnen doen? Is het niet zo dat de manier waarop wij omgaan met deze ziekte bepaald dat we zo reageren?! Ik weet natuurlijk niet hoe ik zou reageren, maar probeer ook de andere kant te bekijken.
