„- Dlaczego zabijałeś ludzi?
- Mówię przecież. Potrzebowałem pieniędzy.
- Zabijałeś dla pieniędzy?
- Tylko pierwszy raz. Nie wiem, co zmusiło mnie do drugiego, trzeciego… Trudno mi jest na to odpowiedzieć, ale za pierwszym razem potrzebowałem pieniędzy.
- A kiedy zabijałeś drugi, trzeci raz, już nie potrzebowałeś pieniędzy?
- Nie, nie potrzebowałem”*.
Cytat z protokołu przesłuchania otwiera moją opowieść o niespełnionym artyście, który w dodatku słabo ulokował swoje uczucia. Poznajcie niezbyt przystojnego i średnio uzdolnionego tenora i seryjnego maniaka, Władimira Michajłowicza Ionisiana. Dziś opowiem wam o jego zbrodniach i śledztwie, w którym kluczową rolę odegrały czapka uszatka i telewizor.
*Cytat pochodzi z książki „Słynne zbrodnie w ZSRR” Talgata Jaissanbayeva, Gdynia 2020.
