Gorki - Ana (1.Kısım/2.Bölüm)
Seslendiren: Yusuf Can Gökkaya (@cancaseyler)
"Fıtıktan öldü. Tam beş gün yatağında debelenip durdu.
Yüzü mosmor kesilmişti. Gözleri kapalıydı. Dişlerini gıcırdatıyordu. Arada sırada:
"Bana fare zehiri ver, zehir..." diyordu.
Doktor lapa verdi, ama mutlaka ameliyat etmek gerektiğini, hastayı hemen hastaneye kaldırmalarını söyledi. Viasov dişleri arasından homurdandı:
"Canı cehenneme... yalnız başıma da ölebilirim ben!
Leş!"
Doktor gidince, karısı, iki gözü iki çeşme, ameliyata razı olması için zorladı onu. Viasov yumruğuyla kadına gözdağı
vererek:
"Eğer iyileşirsem, çok çekersin elimden!.." dedi.
Bir sabah, iş başı düdüğü çalarken öldü.
Tabutun içinde ağzı açık yatıyordu. Fakat kaşları çatık,
suratı öfkeliydi. Karısı, oğlu, köpeği, fabrikadan kapı dışarı
edilmiş ayyaş hırsız Danilo Vesovşikov ile mahallenin birkaç
fukarası, ölüyü gömdüler. Pavel’in gözünden bir damla yaş
akmadı. Cenaze kortejine rastlayanlar duruyor, haç çıkarıyor
ve yanındakilere şöyle diyordu:
"Pelageya onun ölmesine sevinmiştir herhalde..."
Ve hemen sözlerini düzeltiyorlardı:
"Ölmesine değil, gebermesine!.."
Tabut çukura indirildikten sonra herkes evine döndü.
Ama köpek orada kaldı, taze atılmış toprağın üzerinde yattı,
havlamaksızın uzun süre mezarı kokladı. Birkaç gün sonra
öldürüldü. Kim öldürdü, bilinmez..."
