Çargoşebûna her tiştî, giloverbûna her tiştekî nuwaze te aciz dike. Ji xeynî van sînorên stranan, şeklên bêqisûr ên herfan jî te aciz dikin. Divê, biqusûrbûn hebe li her derekî, ji bo ku tu bikaribî bi qusûrên xwe re, xwe ava bikî. Belkî cara ewil e te tiştekî bêqusûr kir; tu qîriyayî, bi dengekî zelal û saf û bênavber. Gelo te xwe rihet hîs kir? Tu baş bûyî? Te dilê xwe vala kir? Tu ne bawer î! Mixabin tu ne bawer î ka te bi temamî avêt. Hêj çend zinar û qîrîn lazim in.
