Zimanê kurdî heta radeyeke baş bi saya xêr û bereketa van helbestvanên reng-kahîn, gîyan-pêxember û hiş-ronakbîr li ser pêyan maye. Eger hîn jî alaya me dimilmile ji ber vîzevîza bayê xîreta wan e û eger hîn jî doza me dil û hinavan dişewitîne ji ber “xewndîtin û xewnçandina” wan a berdewam e.
