Bir bina inşa edilirken, yapı ürünlerini birbirine tutturmak için onlarca malzeme kullanılabilir. Modern zamanlarda erişimi kolay ve kullanımı pratik olduğundan ötürü akla ilk olarak çimento gelmektedir. Ancak girdirme usulü, demir, tutkal ve sicim bağlama gibi daha onlarca yöntem vardır.
Bir toplum inşa edilirken de onu ayakta tutan etkenlerden bahsedilir. Kimi zaman vicdan, kimi zaman ahlak ve kimi zaman da din bu işlevi görse de ne vicdan azabının ne toplumsal kınamanın ve ne de cehennem korkusunun bir toplumu tek başına ayakta tutması şimdiye kadar mümkün olmamıştır. Bir toplumu ayakta ve o toplumdaki insanları bir arada tutabilecek olan en güçlü etken “hukuk”tur.
Başlıca hammaddeleri kalker ve kil olan çimento, belli miktarda kireç ve başka bazı elementler de eklenerek özel fırınlarda yaklaşık 1400-1500 °C sıcaklıkta pişirilerek üretilir.
Hukuk için de benzer bir durum söz konusudur. Her ne kadar soyut gibi görünse de insanların ve toplulukların birbirleriyle ilişkilerini düzenlemesinden dolayı başlıca hammaddesi insan olan hukuk da yüksek oranda “bağlayıcılık”, eser miktarda “düzen” ama muhakkak devlet gücüyle desteklenen “müeyyide (yaptırım)” ile karıştırılarak tamamen “güven” ortamında pişirilir.
(...)Yazının devamı: https://www.pugat.org/hukuk/2021/11/01/somut-hukuk/
