Ben mızrabı kırık bağlama,
Ben bir erken akşam, bir telaşlı kasaba;
Savurdum yüreğimi erken göçen kuşlara…
Ben geride kimsesi kendi kalmış.
Bir yalnız bulut, terk edilmiş ufukta
Islıkla, türküler söyledim zifiri sokaklara…
Ben okyanuslarda yalnız bir taka
Hep özlettim kendimi kıyılara,
Hep özettim ünlemlere, hep özet sorulara…
Yaslanıp bir gülün kokusuna,
dağıttım ömrümü incinmiş notalara,
dağıttım gençliğimi terli ayrılıklara…
Ben mızrabı kırık bağlama,
Ben bir erken akşam, bir telaşlı kasaba;
Savurdum yüreğimi erken göçen kuşlara.
Daha bakıp durmaktayım göklerde kanatlara...
Ey hayat!
Sen şavkı sularda bir dolunaysın
Yaşam bir ıstaka, gelir vurur ömrünün çoşkusuna
Hani tutulur dilin, konuşamazsın
Tırmandıkça yücelir dağlar
Sen mağlupsun,
Sen ıssız
Ve kalbinde kuşlar
Eloğlu sevdalardan dem tutar
Aşk, büyütür yıldızlardan
Seninse düşlerin yasak, konuşamazsın
Hala çok özlersin onu, ağlayamazsın
Yolunda köprüler çürür,
Sesin, sessizlik sanki bir uğultuda
Ey hayat!
Sen şavkı sularda bir dolunaysın
Aslında hiç olmadım ben bu oyunda
Ömrüm beni yok saysın
