TICA พัฒนาทั่วโลก ขอเชิญทุกท่านรับฟัง Series "3 ทศวรรษภาษาไทยในเวียดนาม" ติดตามรับฟังการสัมมนาในงาน "3 ทศวรรษการเรียนการสอนภาษาไทยในเวียดนามและความท้าทายในอนาคต" ซึ่ง TICA ร่วมกับมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ และมหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ แห่งมหาวิทยาลัยแห่งชาติเวียดนาม นครโฮจิมินห์ (USSH) เมื่อวันที่ 13 มีนาคม
2566 โดยจะมีทั้งหมด 5 ตอน
ตอนที่ 1 เกี่ยวกับการเปิดสัมมนา โดยเป็นการประมวลการกล่าวเปิดสัมมนา
ตอนที่ 2 เส้นทางการพัฒนาตลอด 3 ทศวรรษและความท้าทายในอนาคต
ตอนที่ 3 เรียนภาษาไทยอย่างไรให้เก่ง โดยอาจารย์สอนภาษาไทยจากมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในเวียดนาม
ตอนที่ 4 รอบรู้เรื่องภาษาไทยเพื่อนำไปใช้ประกอบอาชีพ ผ่านประสบการณ์ศิษย์เก่าที่ประสบความสำเร็จในการทำงานจากการใช้ภาษาไทย
ตอนที่ 5 ทักษะภาษาไทยที่ภาคธุรกิจต้องการ เป็นการพูดคุยเกี่ยวกับทิศทางความต้องการและการพัฒนาต่อยอดความรู้ภาษาไทยในตลาดแรงงาน
ดำเนินรายการโดย นายจักกริช เรืองขจร รองกงสุลใหญ่ ณ นครโฮจิมินห์ และนักธุรกิจไทยในเวียดนาม:จำนวน 5 คน คือ
(1) นายจาตุรนต์ ทิพย์เพียรศักดิ์ ตำแหน่ง Deputy General-Director, HR Country Manager, SCG
(2) นายสุริจ เกียรติธนากร ตำแหน่ง General Director of AMATA
(3) นายธาราบดี ซึ้งอดิชัยวิทย์ ตำแหน่ง Vice Chairman, Thai Chamber of
Commerce and Industry in Vietnam
(4) นายชนินทร์ ฤทัยธนานนท์ ตำแหน่ง Vice President, HR
Center of Excellence, CP Vietnam Corporation และ
(5) นายเฉลิมชัย พรศิริปิยกูล ตำแหน่ง Head of Internation Corporate Affairs, Central Retail Vietnam
ภาคธุรกิจได้ให้ความเห็นว่า ชาวเวียดนามที่รู้ภาษาไทยยังเป็นที่ต้องการในตลาดแรงงานของเวียดนามโดยเฉพาะภาคใต้ ซึ่งเป็นผลมาจากการที่ปัจจุบันเวียดนามยังเป็นตลาดการค้าการลงทุนที่สำคัญและเป็นฐานการผลิตขนาดใหญ่ของต่างชาติรวมทั้งจากไทยและมีแนวโน้มจะขยายตัวไปอีกอย่างน้อย 10 ปี โดยเฉพาะตำแหน่งล่ามในทุกแผนก และผู้ช่วยผู้บริหาร ทั้งนี้ บริษัท CP เวียดนาม
ซึ่งเกี่ยวข้องกับภาคการเกษตร ยังต้องการล่าม ผู้ช่วยผู้บริหาร และผู้ขับเคลื่อนโครงการที่จำเป็นต้องสื่อสารกับเกษตรกรท้องถิ่นทั่วเวียดนาม
นอกจากนี้ ธุรกิจไทยหลายแห่งไม่ได้กำหนดให้ผู้บริหารมาจากประเทศไทยหรือเป็นคนไทย ดังนั้น บุคลากรชาวเวียดนามย่อมสามารถเติบโตเป็นผู้บริหารธุรกิจไทยได้ หากสามารถสร้างผลงานได้โดดเด่น และภาคธุรกิจไทยเรียนรู้ว่า คนท้องถิ่นย่อมเข้าใจคนท้องถิ่นมากกว่า ซึ่งเห็นได้จากการเสนอแนวคิด/การจัดทำโมเดลทางธุรกิจของบุคลากรชาวเวียดนามมักตอบโจทย์ความต้องการของชาวเวียดนามได้ตรงเป้าหมายและภาคธุรกิจไทยในเวียดนาม พร้อมจะสนับสนุนการฝึกงานของนักศึกษาเวียดนามที่เรียนภาษาไทย
