To już sto osiemdziesiąty raz, kiedy siadamy z herbatą, oranżadą albo wewnętrznym krzykiem i próbujemy zrozumieć, co wydarzyło się w minionym tygodniu — w Polsce, na świecie i w niektórych głowach.
Czy rzeczywistość znowu nas zaskoczyła? Tak. Czy pozytywnie? Nie tym razem. W tym odcinku nie zabraknie:
– zdziwienia, że ktoś znowu coś powiedział,
– konsternacji, że ktoś to jeszcze poparł,
– refleksji, że może to my jesteśmy dziwni,
– oraz kluczowego pytania: czy w tym kraju można jeszcze funkcjonować bez aplikacji, zaświadczenia i pogardy?
Są też dorośli ludzie. Jest społeczeństwo. Są decyzje, których nie rozumie nawet AI.
Podsumowujemy tydzień, komentujemy absurdy, mrugamy porozumiewawczo do tych, którzy jeszcze nie zwinęli się w naleśnika.
Nie ma sensu. Ale jest rytuał. I to wystarczy.
