Anakreont tworzył na przełomie VI i V w. p. n. e. poezję biesiadną, w której opiewał spotkania z Erosem, będące grą, zabawą z piłką, igraszką ale też bojem na pięści. Uroki życia sławił podczas biesiady, gdzie piło się wino, ale piło z umiarem.
W odcinku opowiadamy o specyfice poezji Anakreonta oraz nurcie anakreontycznym, który wziął nazwę od jego imienia. Wśród jego naśladowców był również Jan Kochanowski.
Zapraszamy w podróż do ważnego źródła poezji miłosnej!
Anakreont i anakreontyki, red. i tłum. J. Danielewicz, Warszawa 1987.
