Zelfontwikkeling gaat altijd gepaard met het gevoel van onveiligheid ín jezelf. De fase waarin het wiebelig voelt, je het niet weet, alles op z'n kop staat en je je in een soort niemandsland bevindt. Dit is meestal de moeilijkste fase, want die voelt onveilig. Worden overtuigingen en programma's zacht opengebroken. En ondanks dat zo'n overtuiging belemmerend kan voelen, voelt het ook veilig. Want dat ken je immers. Dus wanneer je een programmering gaat aankijken gaat het ook onveiligheid voelen. Dat is evident. Maar wel een hele belangrijke fase. Hoe beweeg je daar doorheen?
