Geçmişi geçmişte bırak. Yeniden doğuyorsun. Ona bak. Odağını bu küllerinden doğuşuna getir. Her daim parmak uçlarındaydı sihir. Sihrini kullanabilirsin artık. Saklanmayı bırak. Kimin kim olduğu ortada. Kim olduğunu göstermekten korkman seninle başlamadı. Travmaların seninle başlamadı. Atalarından sana doğru aktı, aktarıldı. Farklı olduğunu, uyanmış olduğunu göstermekten korkman da bu hayatta başlamadı. Ancak artık nafile. Korkuyu bir kenara bırak. İşlevsel değil bu korkun. Seni senden uzaklaştırıyor. Işığını, renklerini ortaya koymaktan alıkoyuyor. Halbuki sen uyandığın yerden ilk kendini görmeye geldin, travmalarını ve ışığını, ki kollektiftekini de görebil gözün açık. Sen şifacısın. Şifa olmaya geldin. Cesaretle, şefkatle, sevgiyle...
