Sosyal bir varlık olan bizler için bağ kurmak, ilişki kurmak temel bir ihtiyaç. Her daim etrafımızdaki her şeyle farkında olsak da olmasak da ilişki ve temas içindeyiz. Etkin, doygun ilişki kurmak için ise ilk başta kendimizle bağ kurmamız gerekir. Gerçek bağ anda kurulur. An’da kalamadığımız zaman aslında kendimizle bağ kurmaktan uzaklaşıyoruz. Kaçtığımız şey kendimiz oluyoruz. Kendimizle bağ kuramadığımız zaman da etrafımızla doyurucu, samimi kalpten kalbe bir bağ kuramıyoruz. Ve en temel ihtiyaçlarımızdan birinden kendimizi mahrum bırakıyoruz. Kendimizi tanımamız, özümüzle bağ kurmamız, kendimizi anlamamız hem kendimizle doygun bir bağ kurmak için hem de kendimizle bağ kurduğumuz yerden doygun, etkin sevgiden etrafımızla bağ kurabilmemiz için önemli. Peki biz kimiz? Bu dönem maç arası gibi. Değerlendirme yapmaya davet ediliyoruz. Kendimizi görmeye, kendimizle bağ kurmaya, bağ kurduğumuz yerden yeniden bir varoluş yaratmaya, hayatımıza bu farkındalıkla bakmaya ve bu farkındalıkla kendimizle hizzalı bir yaşamı yaratmaya va çağırmaya davet ediliyoruz. Önem verdiğimiz şeylerin hakikaten önemli olup olmadığına, gerçekten nelerin gerekli olduğuna, temelimizde nelerin olduğuna bakmaya çağrılıyoruz. İlk ve en öncelikli bağ kendimizle kurduğumuz bağdır. Huzur ve şükür bu bağı kurduğumuzda ve buradan varolmayı seçtiğimizde mümkün.
