Saklandığın yerden çık. Olduğun gibi çık. Saçını başını düzeltmeye çalışmadan, bir şeyleri değiştirmeye çalışmadan, kendini kabul göreceğine inandığın bir şekle sokmaya çalışmadan, kendini parçalara ayırıp bazılarını beğenmediğin için göz önünden uzak tutmaya çalışmadan. Kendinden de saklanmaya çalışmadan kendini ortaya koy. Hayatta fark etmeden vazgeçtiğin hayallerin hala seni bekliyorlar. Onları yapma isteğin ve arzun da. Sen ise hala bazı yanlarını orataya koymaya çekindiğinden, bazı temel güvensizliklerin ve inançlarınla nasıl yüzleşeceğini bilmediğinden idare edebileceğin kadar değişimi yaptın kendinde ve hayatında, ve geri kalanını hala saklamaya çalışıyorsun. Olduğun yer sana yeteri kadar keyif, neşe ve güven verdiği için bu yeter diyorsun. Niye kendinden vazgeçiyorsun? Hayallerinden vazgeçiyorsun? Seni geri tutan tüm güvensizliklerin ve inançsızlıklarınla masaya otur ve yüzleş. Tüm hayallerini tekrar kendine ifade et, ve tüm hayallerini gerçekleştirecek seni, yaşam enerjini ortaya koy. Sen yaraların, travmaların, bunlardan oluşan inanç kalıpların değilsin. Sen kendine ifade etmekten çekindiğin, istediğin hayal ettiğin tüm güzelliklersin. Bunu yaratmak kolay gelmeyebilir, bugüne kadarkinden daha fazla inanç, sabır, emek gerektirebilir. Bir yandan da bu süreç hayalinin yolu olduğundan bir o kadar tatmin edici, olgunlaştırıcı ve güzel olabilir. Saklandığın yerden çık. Sen buna değersin. Sevgiyle...
