In relatie tot de ander leer je jezelf pas echt kennen. Het kluizenaar bestaan is niet meer aan mij besteed en ik probeer een balans te vinden tussen het pleasen van de ander en het zorgen voor mezelf. Ik wil andere mensen en situaties niet de schuld geven voor hoe ik me voel en de verantwoordelijkheid nemen voor mijn aandeel. Opvoeding, je sociale omgeving en je leefstijl staan in wezen niet los van elkaar. Voor jezelf zorgen en je behoefte net zo waardevol als die van een ander vinden is een uitdaging voor mij. Hoor graag over jouw ervaring hiermee. Hoe hou jij van jezelf? En hoe neem je de verantwoordelijkheid over je eigen emotie’s?
