„Aftersun” uwodzi nostalgią: tęsknotą za wakacyjnym słońcem, beztroską dzieciństwa, wygłupami z najbliższymi. Ten film pozostanie w naszej pamięci, przez pulsujące napięcie i poczucie niepewności, które dominuje cały seans.
„Aftersun” jest jak wspomnienie pełne niedopowiedzeń i fałszywych wyobrażeń. Nie możemy być ich pewni, a z drugiej strony nie mamy innego źródła, które byłoby rzetelne. Dzięki temu film Charlotte Wells podatny jest na wiele ponownych seansów, a każdy z nich będzie satysfakcjonujący i odkryje nowe interpretacje przedstawionych zdarzeń.
Oprócz tego otrzymujemy również przejmującą kreację Paula Mescala i pełną dziecięcej szczerości Frankie Corio, zdjęcia rodem z VHS i poruszające zakończenie. Wszystko to tworzy obraz z potencjałem na film naszego pokolenia – dzieci lat 90. i 00.
Znajdziecie nas tutaj:
Instagram
Filmweb Piotra
Filmweb Adama
Goodreads Adama
