Het valt me op dat we (wij, de maatschappij) veel de nadruk leggen op dingen doen. En die dingen moeten ook vooral leuk zijn.
Daar struikelde ik even over.
Daarom voor mezelf dit pleidooi dat het niet altijd leuk hoeft. Misschien heb jij er ook iets aan. Want: het leven is (en hoeft) niet altijd leuk. Of lekker, fijn, gezellig en mooi. Heel vaak is het gewoon ‘gewoon’ en niet bijzonder. Wel prima. Saai. Vervelend. Niet leuk. En het maakt geen reet uit welke dag het is. Koningsdag, vakantie, ‘t weekend, Kerst, een vrije dag: die kunnen wel eens tegenvallen.
Daar vinden we met z’n allen wat van. Want het moet wel gezellig blijven en we moeten vooral 'iets leuks' doen op die dagen. Altijd eigenlijk.
Waarom willen we dat zo graag?
De Belgische psychiater Dirk de Wachter noemt het idee dat het leven altijd leuk moet zijn, de grootste ziekte van deze tijd. ‘Als we nu eens zouden proberen om meer te beseffen dat het gewone leven af en toe wat lastig is en moeilijk – en dan heb ik het niet over rampzalige dingen, hè – en die lastigheden met elkaar zouden delen, dan zouden we misschien minder problemen hebben. Omdat ik denk dat het delen van verdriet ook verbindend kan zijn.’
Hatsa.
[Sidenote]
