Kun je een chronische ziekte accepteren? Ik dacht van niet, in het begin. Ik was zo boos en bang en in de rouw. Hoe kon ik die verwoestende MS in godsnaam omarmen?
Nu weet ik dat ik het wel kan.
Acceptatie (van wat dan ook) is soms retemoeilijk. Het is het onder ogen zien van de realiteit, hoe pijnlijk ook. Iets accepteren kost tijd, gaat stap voor stap, is een pad van vallen en opstaan en gaat de ene dag gaat het beter dan de ander. Wees mild en lief voor jezelf.
[Sidenote]
- In de podcast haal ik af en toe de termen rouw en acceptatie door elkaar. Dank je wel lief MS brein van me ;)
- Acceptatie is dus de laatste fase van de 5 fasen van rouw. Dat proces verloopt niet lineair en dat maakt het af en toe extra ingewikkeld. Info over de vijf rouwfasen (stages of grief) van Elisabeth Kübler-Ross vind je op de Flow website.
- Meer over Gijs Jansen en zijn boeken (o.a. Uit liefde voor jezelf) over Acceptance and commitment therapy zie je hier
- Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Leuk! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: @ikhebmelief_depodcast
