Je komt beneden, ze liggen eindelijk te slapen. Rust.
Maar je gaat toch eerst nog even opruimen of wat klaarzetten voor morgen…
‘Eerst nog dit, dan pas iets voor mezelf’
Het is misschien herkenbaar? Voor mij alleszins wel!
Je negeert op dat moment eigenlijk je eigen behoefte aan rust… maar waarom?!
En vooral: Hoe kan dat anders?
-
Ik zeg vaak tegen mama’s: ‘Volg de behoefte’, maar ik voel zelf héél regelmatig dat het makkelijker gezegd gedaan is.
In deze podcastaflevering heb ik het over welke behoefte, waarom we ze aan de kant schuiven en hoe het anders kan!
Cheers to een rustige avond!!
(Ken je een mama die dit ook nodig heeft? Stuur haar zeker deze aflevering door! ♥️)
